Kader İmanın Şartıdır

Son yıllarda kafa karıştırma operasyonları farklı bir şekil almış durumdadır. Asırlardır dış mahalleden oryantalist kaynaklı kişi ve kuruluşlarca devam ettirilen operasyonlar, şimdilerde daha çok bizim mahalleden devşirdikleri kişi ve kuruluşlarca yürütülüyor. İslam’ın ikinci temel esası olan sünneti nebevi daha çok hedef alınmaktadır. Asıl fitneci sebe-i Şia taifesi, hadislerin senedlerine ve özellikle de hem Kur’an’ı hem de sünneti bize miras bırakan Ashabı Kiramı (Rıdvavullahi aleyhim ecmain) hedef alırken, çakma fitneciler şimdilik daha çok hadisin metnini ve muhaddisleri hedef almaktadırlar.

               Kafa karıştırma operasyonlarında malzeme olarak kullanılan bir konu da kader konusudur. Şimdilik biraz çekingen ve flu şekilde kaderi inkâra yeltenen taife bakara suresinin son ayetine atıfta bulunuyorlar. “Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü’minler de (iman ettiler). Her biri; Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler ve şöyle dediler: “Onun peygamberlerinden hiçbirini (diğerinden) ayırt etmeyiz.” Şöyle de dediler: “İşittik ve itaat ettik. Ey Rabbimiz! Senden bağışlama dileriz. Sonunda dönüş yalnız sanadır.” (Bakara 2/285)

Kafa karıştırıcıların “piri” Burada döne döne bakın burada kadere iman var mı? Diye soruyor. Bu ifadeye ne denir bilmem ki… Kur’an uslübünü az çok bilen bir insan, buradaki kelime oyununu hemen anlar. Mesela Kur’an beş vakit namazın hepsini bir ayette mi anlatır. Sair ibadetler, değişik konularda ki emir ve yasaklar genel de değişik ayetlere serpiştirilmiş değil mi? Ayrıca kader konusunda tek kaynak bu ayet ise, burada ahirete iman da yok. O zaman ahirete imanı da yok mu sayacağız?

               Gündeme gelmek, meşhur olmak için imanın esaslarını hatta islamın temel esası olan sünneti hedef seçmek nasıl bir cesaret… hatta Kur’an’ı Kerim’in nice ayetlerine takla attırmak mı gerek… Pes doğrusu… Şöhret meraklısı olanlar Acun’a müracaat ederek çok daha kolay, daha kısa yoldan ve imanlarını sıkıntıya koymadan şöhret basamaklarını tırmanabilirler. Neyse…

               İşte, kadere imanlarla ilgili onlarca ayet ve hadisten sadece birkaç örnek.

• İşledikleri her şey ise kitaplarda kayıtlıdır. Küçük, büyük her şey satır satır yazılmıştır. (Kamer 54/52-53)
• Kim, Allah’a karşı yalan uyduran veya O’nun ayetlerini yalanlayanlardan daha zalimdir? İşte onlara kitaptan (kendileri için yazılmış ömür ve rızıklardan) payları erişir. (……) (A’raf 7/37)
• Yeryüzünde gezen her türlü canlı ve (gökte) iki kanadıyla uçan her tür kuş, sizin gibi birer topluluktan başka bir şey değildir. Biz Kitap’ta hiçbir şeyi eksik bırakmadık. Sonunda hepsi Rablerinin huzuruna toplanıp getirilecekler. (Enam 6/38)
• Gaybın anahtarları yalnızca O’nun katındadır. Onları ancak O bilir. Karada ve denizde olanı da bilir. Hiçbir yaprak düşmez ki onu bilmesin. Yerin karanlıklarında da hiçbir tane, hiçbir yaş, hiçbir kuru şey yoktur ki apaçık bir kitapta (Allah’ın bilgisi dâhilinde, Levh-i Mahfuz’da) olmasın. (Enam 6/59)
• Allah, sizi önce topraktan, sonra da az bir sudan (meniden) yarattı. Sonra sizi (erkekli dişili) eşler yaptı. Allah’ın ilmine dayanmadan hiçbir dişi ne hamile kalır, ne de doğurur. Herhangi bir kimseye uzun ömür verilmez yahut ömrü kısaltılmaz ki bu bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da yazılı) olmasın. Şüphesiz bu, Allah’a kolaydır. (Fatır 35/11)

Cabir (ra) anlatıyor: “Resulullah (sav) buyurdular ki:
“Kul, hayrıyla, şerriyle kadere inanmadıkça, kendine (hayır ve şerden) yazılanı atlatamayacağını, (hayır ve şerden) yazılmayanın da kendisini yakalayamayacağını (başına gelmeyeceğini) bilmedikçe iman etmiş olmaz.” (Tirmizi, Kader 10, 2145) Ubâde bin Sâmit (ra) oğluna ölümü sırasında demiştir ki: “Oğulcuğum, başına gelecek olan şeyin asla atlatılamayacağını, sana yazılmayanın da yakalayamayacağını bilmedikçe sen, imanın hakikatının tadını asla bulamazsın. Zira ben, Resulullah (sav) ın şöyle söylediğini işittim:
“Allah’ın ilk yarattığı şey kalemdir. Kalemi yarattı ve: “Kıyamete kadar olacak şeylerin miktarlarını yaz!” dedi.”
“Oğulcuğum, Resulullah (sav) dan şunu da işittim:
“Kim bu inanç dışında olarak ölürse benden değildir.” (Ebu Davud, Sünnet 17, 4700. Tirmizi, Kader 17, 2156) devam edebiliriz. Selam… Dua…

Muhammed Özkılınç